Categoriearchief: Merlijne

Wonderlijke woensdag

Vanmorgen tijdens mijn dagelijkse wandeling met meneer Hond werd ik overvallen door alle mooie kleuren die ik zag.
Zelfs de stoep waarop ik liep zag er ineens heel anders uit dan op alle andere dagen.

En toen ik naar boven keek zei ik hardop: ” Ooooh!”

Ooooh ik hou zo van blauw en oranje!
De (nog) herfstkleuren die zo mooi afsteken tegen een strakblauwe lucht; ik vind het bijna betoverend.

Thuisgekomen zette ik een lekker bakje koffie voor mezelf, de hond nestelde zich gezellig op zijn kussen en toen ik nét zat, ging de telefoon……mijn jongste Kuiken: “Mam, ik heb weer migraine, ik zie niks meer, kom je me halen van school?”

Tuurlijk lief kind!

Merlijne heeft al migraine sinds ze heel jong was. een jaar of 5, 6 was ze toen ze voor het eerst een aanval kreeg. Het begint bij haar altijd met het zien van lichtflitsen en zwarte vlekken. Vervolgens vallen delen van haar gezichtsveld uit. Eerst in het midden en dan breidt het zich uit naar bijna haar gehele zicht. Langzaam (half uur tot een uur) trekt het beeld weer recht maar dan komt de knallende hoofdpijn. Medicijnen helpen niet.
Merlijne valt dan in een diepe slaap en als ze na een paar uur wakker wordt is het vaak over. Hoogstens nog wat suf.

Slaap lekker liefje. Vanmiddag ziet de wereld er voor jou ook wel weer kleurrijker uit!

Seasons ~ Herfst

2 reacties

Ik hou van de herfst…
In het bos, met al die prachtige kleuren, kan ik zomaar opeens volschieten.
Zo mooi vind ik het. Dit seizoen raakt me…

De roerige St. Michaelstijd gaat langzaam over in wat meer rust….
En heftig was het dit jaar! Heel wat draken moesten verslagen. De strijd was dit jaar zo hevig dat ik soms dacht dat ik sommige gevechten zou verliezen.

Zo bijzonder dat dit zich elk jaar weer herhaalt. Het hoort bij de kringloop van het jaar.

Nu de draken allemaal zijn verslagen, of in ieder geval zijn bevochten wordt het tijd voor de “weg naar binnen”….

Hoe heftiger de Michaelstijd was, hoe groter de behoefte aan deze reis. Tenminste, zo ervaar ik het. Soms moet ik daar bewust wat zintuigen voor sluiten; mezelf afschermen voor sommige prikkels van buitenaf. Klinkt dat zweverig? Misschien wel maar in de praktijk betekent dat niets anders dan meer thuis zijn; meer even niets; meer rust nemen. Ik merk ook dat ik bewust minder nieuws volg. Niet dat het me niets kan schelen hoor maar ik kies ervoor om niet alles door te laten dringen; niet alles binnen te laten komen.

Met alles wat al binnen IS ga ik de komende tijd aan de slag. Ik probeer alles weer te relativeren en de rust te vinden in mijzelf. “De weg naar binnen maken” betekent voor mij VOELEN. Meer luisteren naar mijn gevoel en minder naar mijn gedachten.

De natuur maakt diezelfde beweging naar binnen. De kleuren worden minder uitbundig. Bloemen en planten bloeien voor het laatst, bladeren vallen, dieren bereiden zich voor op een winterslaap, Moeder aarde verlangt naar…stilte.

You are my wild

Geef een reactie

Hier schreef ik eens eerder in deze serie.
Ik voelde zomaar de de behoefte om er nog eentje te plaatsen, maar dan met mijn jongste kuiken in de hoofdrol.

Hier is ze: Merlijne Lisette, het kind dat altijd ” mijn kleintje” is. En dat terwijl ze boven mij en haar oudere zus uitsteekt. Het meisje met enorm veel vrienden en vriendinnen. Het sportieve kind dat het liefst 5 keer per week op het voetbalveld staat. Het 13-jarige meisje dat soms totaal in haar eigen wereld zit en onbereikbaar lijkt. Het meisje dat helemaal opgaat in youtube-filmpjes die wij als mede-bewoners van dit huis totaal niet begrijpen. Het meisje dat zo zelfstandig is maar soms ineens kan zeggen: ” Ik heb aandacht nodig” en komt knuffelen met haar lange lijf. Het kind dat de slappe lach krijgt als jij je hoofd stoot. Het meisje dat steeds vaker tegengas geeft en haar eigen zin doet.
Mijn lieve meisje waar ik van houd van hier tot aan de sterren en weer terug….

YOU ARE MY WILD

I am your parent you are my child
I am your quiet place, you are my wild
I am your calm face, you are my giggle
I am your wait, you are my wiggle
I am your audience, you are my clown
I am your London Bridge, you are my falling down
I am your Carrot Sticks, you are my licorice
I am your dandelion, you are my first wish
I am your water wings, you are my deep
I am your open arms, you are my running leap
I am your way home, you are my new path
I am your dry towel, you are my wet bath
I am your dinner you are my chocolate cake
I am your bedtime, you are my wide awake
I am your finish line, you are my race
I am your praying hands, you are my saving grace
I am your favourite book, you are my new lines
I am your nightlight, you are my sunshine
I am your lullaby, you are my peek-a-boo
I am your kiss goodnight, you are my I LOVE YOU

Author: Maryann K Cusimano

Hoera

Geef een reactie

Gisteren was een fijne dag!
Het was een kadootje; zo’n dag met het spreekwoordelijke Gouden randje eromheen.
Ten eerste was ons jongste kuiken jarig. Merlijne werd 13 jaar!

Ten tweede waren we allevier vrij en hadden we de hele dag het gevoel dat het weekend was. En ten derde scheen de zon en was de Lente al goed voelbaar.

Met 2 pubers in huis is het ‘samen dingen doen’ soms ver te zoeken. (Herkenbaar voor andere huishoudens mét pubers?)
Gisteren was, zoals ik al zei, een dag met een Gouden randje.
De jarige job was al vroeg druk met visite en vriendinnetjes die langskwamen. Maar Juliëtte (oudste kuiken) en ik hebben weer eens gezellig ouderwets samen taarten gebakken. Gelukkiger kun je mij niet hebben 🙂
Ik bakte een appeltaart en maakte een aardbeien-kwarktaart.

Juliëtte maakte DE verjaardagstaart voor haar jarige zusje. Uren is ze er druk mee geweest. Met groot geduld en met haar (enigszins lastige) perfectionisme, knutselde ze (voor het eerst) een bjoetie van een taart!

En dit was het resultaat na een dagje bakken…(jammer van de onduidelijke foto)

En ‘avonds vierden we met familie feest! En dat is bij ons, als patchwork-gezin altijd best bijzonder. Voor De kinderen is het héél fijn dat iedereen hier welkom is. Je verjaardag vieren met zowel je vader en moeder, je (stief)vader, je (inmiddels helaas) ex-stiefmoeder, je echte grootouders, je (stief)grootouders, al je nichtjes en neefjes, je tantes en ooms….is toch gewoon FIJN! Zo hóórt het met gescheiden ouders, vinden wij. Iedereen die op zijn/haar eigen wijze verbonden is met de jarige, viert mee. Samen zingen we, samen eten en drinken we en samen proosten we.
Met de jarige als middelpunt!

Creatief met…langspeelplaat

1 reactie

Voor een goed doel (weeshuis in Nepal) maakte Merlijne, met een aantal klasgenoten, van lp’s leuke bakjes en verkochten deze in Utrecht. Ze haalden bijna 200 euro op!

vlnr: Ditte, Fenne, Finne, Eva, Sanne, Merlijne, Sammy, Freek en Sem (7de klas Stichtse vrije school Zeist. Foto geplaatst met toestemming van alle kinderen)

Gelukkig wist ik de hand te leggen op één van de laatste bakjes; gemaakt door mijn dochter.

Hoe maak je zo’n leuk bakje van een lp?

*Oven voorverwarmen op 200 graden.
*Cakeblik op z’n kop in de oven zetten.
*Als oven heet is de lp op het bakblik leggen.
*De bedoeling is dat de lp langzaam zachter/slap wordt.
*Als de lp zacht is geworden snel handelen!
*Lp uit de oven halen (met ovenhandschoenen!) en in een (beslag)kom leggen.
*Aandrukken, (ook weer met ovenhandschoenen!)
*Binnen 20 seconden de gewenste vorm geven want de lp wordt weer snel hard.

Ik zie rond in de wereld….met de bus naar school.

Geef een reactie

Vandaag is het zover: Merlijne haar eerste schooldag op “het Middelbaar”.
Voor het eerst met de bus vond ze best spannend.
Helemaal naar de Stichtse Vrijeschool in Zeist. Dat is toch een uur reizen met de bus.
Net zoals bij haar grote zus, 3 jaar geleden, werd ze uitgezwaaid bij de bushalte.

Dus met de hele familie liepen we vanmorgen in optocht. De meiden, Mike, ik en de hond. Gezellig!

“Morgen hoef je écht niet meer mee hoor mam!” zei Merlijne stoer.
En Juliëtte vond die hele uittocht “a bit awkward”. 😉

Nee hoor dames, mama draait zich morgen nog lekker een keertje om als ze de voordeur dicht hoort slaan! Don’t worry!

En daar kwam de bus.
Dikke kus, instappen,inchecken, nog een keertje zwaaien en een plekje zoeken in de nog lege bus. De aardige buschauffeur deed speciaal voor die hysterische moeder-met-foto-toestel de achterste deur open zodat ze nog een paar foto’s kon schieten van haar kroost.
“Mahaaaam kappen nou!” riep Juliëtte nog. Maar die is vast vergeten hoe fijn ze het zelf vond toen haar moeder hetzelfde deed, bij haar, 3 jaar geleden.

Daag, lieve, grote, stoere meiden!
Fijne dag op school!
Vanmiddag wacht ik jullie op, met thee. Ik beloof dat ik niet bij de bushalte ga wachten 😉

Home sweet home

Geef een reactie

Afgelopen vrijdag viel DE envelop op de deurmat.
DE brief met de felbegeerde inhoud.

Jaaaaaaaa! Merlijne mag na de zomervakantie, net als haar zus, óók naar de Stichtse vrijeschool in Zeist!
Merlijne is zó blij en opgelucht. Er valt een hele spanning van haar (en ons) af.

We hadden het haar beloofd: Zodra je naar de middelbare school gaat gaan we je kamer “ont-basisscholen”. Dat houdt in: alle bakken met speelgoed-waar-nooit-meer-mee-gespeeld-wordt wegdoen, de kamer wat veranderen met nieuwe accessoires…….én een groot buro!

Dus haalde ik vrijdag de hele hoek, waar het buro moest komen, leeg…

De meeste buro’s vonden we te klein, te duur of te lelijk.
En met zo’n handige spapa (stief vinden we een lelijk woord) in huis móest er natuurlijk een zelfgemaakt buro komen!

Vrijdag en zaterdag werd er weer flink geklust in huize Barbaramama.

Met als reslultaat een SUPERburo!

De kamer is nog niet helemaal af. Veel bakken moeten nog uitgezocht en opgeruimd worden.

Daarom, voor nu, alleen even een sneak preview van het buro.
Ook die is nog niet helemaal ingericht maar dat komt wel.

Nou Merlijne, je kunt hééél veel huiswerk maken hoor!

Iedere maandag staat mijn blog in het teken van Home sweet home en plaats ik foto’s van één bepaalde plek uit mijn huis.
Wil jij ook meedoen? Dat kan. Laat dan een reactie achter op mijn Home sweet Home blog van die week en vul je gegevens in in het SimplyLinked kadertje. Op die manier is het makkelijk en simpel om bij elkaar te gluren!

Spelen

Geef een reactie

Ik geniet van de momenten waarop mijn 12-jarig kind nog met een doos dominostenen naar beneden komt en lekker gaat zitten bouwen.

Ik ben me er pijnlijk van bewust dat we hier de langste tijd, qua spelende kinderen, hebben gehad. Daarom koester ik momenten als deze….

Klik op onderstaande link voor een kort filmpje van het resultaat! 😉

Video 29-03-14 17 09 00

Ik weet niet wat er allemaal speelt in de wereld, maar laat het alsjeblieft de kinderen zijn!

(Quote bron: Loesje)

Home sweet home (en een verjaardagskind)

Geef een reactie

Vandaag is Merlijne jarig.
12 jaar is mijn jongste al weer! Ongelofelijk zeg!

De worteltjestaart was heerlijk!

a little sneek peak van de verjaarstafel…..

Wil je ook meedoen met Home sweet home? Lees dan HIER even.

Heb jij ook een Home sweet home blogje gemaakt vandaag/deze week? Plaats dan je link hieronder door je gegevens in te vullen. Op die manier kunnen we makkelijker bij elkaar naar binnen koekeloeren…..;)

Ik zie rond in de wereld…

Geef een reactie

Vandaag gingen de aanmeldingsformulieren van de Middelbare school voor Merlijne op de bus.
Ik zeg “op de bus” maar tegenwoordig gaat dat digitaal.
De basisschool stuurt de aanmelding en alle schoolresultaten naar de Middelbare school-van-keuze.
Voor ons is dat De Stichtse vrije school in Zeist. Juliëtte (de oudere zus van Merlijne) gaat daar nu al 3 jaar met veel plezier naar school. Merlijne’s liefste wens is om daar ook naar school te gaan na de zomervakantie. Voor ons is de bovenbouw van de vrije school een logische keuze. Het past bij ons. Merlijne voelt zich er als een vis in het water. Dat weet ze omdat ze vorig jaar al naar een open dag ging. Ook dit jaar was ze op de open dag én ze heeft al een lesmiddagje meegedraaid op school. “Mam, dit is mijn school!”

Toch is het een beetje spannend of er plek is voor Merlijne.
Het vrije school onderwijs lijkt in populariteit toe te nemen. Zo waren er jaren dat iedereen die zich aanmeldde ook aangenomen kon worden.
Dit jaar schijnt het anders te zijn. De Stichtse vrije school lijkt een strenger aanname beleid te hebben. Véél aanmeldingen, dus zullen er ook kinderen teleurgesteld gaan worden.
Uiteraard gaan kinderen die de onderbouw van de vrije school hebben gedaan, vóór.
Maar we hopen zó dat Merlijne wordt aangenomen. Ook omdat haar oudere zus daar ook al naar school gaat.

Om haar wens kracht bij te zetten, schreef Merlijne zelf een motivatiebrief en die stuurden we per post naar Zeist.
En zeg nou zelf, met deze prachtbrief kunnen ze toch niet meer om haar heen?

En vandaag werd “toevallig” ook nog eens superduidelijk waaróm wij zo blij zijn met het vrije school onderwijs. Juliëtte kwam vanmiddag thuis met een zelfgevlochten mand.

mand

Dus mócht Rudolf Steiner vanaf zijn wolkje toekijken en op de één of andere manier wat esotherische invloed kan uitoefenen. Gráág! 😉