Kunnen jullie je nog herinneren dat ik laatst een blogje schreef over muziek en jeugdtrauma’s? Daarin schreef ik over de enorm goed gevulde kist met singles die ik ooit kreeg van radio discjockey Ferry Maat….en dat mijn moeder die kist heeft weggegooid tijdens een verhuizing. Járenlang (tot vorige week) heb ik gedacht dat ik AL mijn LP’s en singles van vroeger kwijt was. Ik kan me in de afgelopen 25 jaar niet herinneren dat ik ooit nog een LP vanuit mijn jeugd zag.
Maar waar mijn blog al niet goed voor is!

Mijn ouders lazen dit blog dus. Het was eind December en mijn ouders waren in hun huis in Frankrijk en keken elkaar aan en zeiden: “Staat er hier in Frankrijk op het zoldertje niet een hele kist vol met LP’s?”. Die avond kreeg ik een berichtje van mijn ouders dat AL onze platen daar stonden en of ze ze mee moesten nemen vanuit Frankrijk?
Jaaaaa, natuurlijk!
Weer wat later op de avond kreeg ik nog een berichtje van mijn ouders dat ze zelf ook zo blij waren met de oude vondst en dat ze al de hele avond aan het dansen waren op de Beatles.

De groene kist van Ferry Maat is inderdaad weg maar met deze zwarte kist met LP’s van mijn ouders ben ik nog veeeeeel blijer! Dat zijn namelijk mijn jeugdherinneringen.

Mijn ouders kwamen een paar dagen geleden terug uit Frankrijk en brachten de LP’s bij mij.

De blijdschap werd steeds groter toen ik de kist uitpluisde: Ál MIJN zelfgekochte singletjes zaten er in!! Met mijn eigen centjes kocht ik bijvoorbeeld de onderstaande. Ik was ze allemaal weer vergeten.

En toen ik mijn U2 albums zag moest ik oprecht huilen van geluk en ontroering.
Mijn vader glom helemaal toen hij mij zo blij zag.

Het is onmogelijk om alle platen op te noemen die in de kist zitten en de meesten zijn gekocht door mijn vader. Maar deze beschouw ik wel als pareltjes!
Dé bekendste Beatle plaat met dito hoes en wat dacht je van David Bowie? persoonlijk heb ik niet zoveel met David Bowie maar zo toevallig dat díe plaat er nu juist in zit.

Mijn vader houdt van Country&Western. Vroeger vond ik het vreselijk als hij deze platen opzette. Nu snap ik helemaal waarom hij ervan houdt. De platenhoezen zijn stuk voor stuk prachtig!

Buddy Holly, John Denver…..als ik aan de muziek van mijn ouders denk; de muziek die mijn jeugdherinneringen kleuren, dan denk ik aan dit.

En met deze dubbel LP’s van Now this is music ben ik ook heel blij! Back to the eighties!

En deze….zucht….deze….ik moest alweer een traantje wegpinken toen ik deze zag en hoorde. Ik heb deze plaat he-le-maal grijsgedraaid, vroeger op mijn zolderkamertje. Ongelofelijk dat je na 30 jaar de teksten nog ergens uit een stoffig hoekje in je brein tevoorschijn kunt toveren!

Lieve pap en mam, dankjulliewel! Ik ben er zielsgelukkig mee.
En we plannen snel een Plaatjesdraai-avond!

PS..En mam, hiermee heb je het weggooien van de platenkist van Ferry Maat ruimschoots goedgemaakt ;))

Al dagen ben ik in de ban van M U Z I E K
Ik geniet me suf van de top 2000. Wat ik niet begrijp hè, waarom draaien ze niet het hele jaar door de top 2000, 5000 of 10.0000? Wat een prachtige muziek komt er voorbij. Ook nummers waarvan ik denk ” Hoe kan iemand dáár nou op gestemd hebben?” Nummers die ik zelfs nog helemaal nooit gehoord heb. Nu is dat niet zo verwonderlijk want op zich ben ik geen geboren muziekkenner, of zelfs liefhebber. Volgens sommigen heb ik zelfs een vreselijke muzieksmaak. Ik denk dat ik niet eens een “muzieksmaak” heb. Ik hou van alles wel een beetje. Van klassiek tot heavy metal en alles wat ertussenin zit, zeg maar.

Muziek heeft bij mij ook veel met nostalgie te maken. De herinneringen aan vroeger komen weer levend tevoorschijn bij het horen van muziek. Dus de afgelopen dagen (met de top2000) kan ik mijn hart ophalen. Zo dacht ik terug aan mijn vader, die met zijn wielrennershandschoenen achter het stuur zat, op weg naar onze vakantie in Frankrijk. Uit de autoradioluidsprekers galmde Mark Knopfler van de Dire Straits met Sultans of swing

Ik zal niet al mijn herinneringen met jullie delen maar John Denver met Calypso is er ook eentje. Ik herinner mij dat ik achterin de auto zat bij mijn moeder. Ik was denk ik een jaar of 4 of 5 en volgens mijn moeder zong ik heel hard mee. Ik vond het prachtig!

Al een jaar of 2 heb ik een grote wens; een old fashion, retro, vintage pick-up!
Ik wil weer een pick-up met langspeelplaten. Platen met hoezen als kunstwerken. Ik wil gekras uit de speakers horen en ik wil urenlang plaatjes draaien.

Mag ik nog even een jeugdverhaaltje delen met jullie? (eigenlijk is het een jeugdtrauma)
Mijn ouders hadden vroeger vrienden waar we af en toe op bezoek gingen. Die vrienden woonden in Huizen (het Gooi) en woonden naast de zeer bekende (toen zeker) radio 3 DJ Ferry Maat .
Ferry Maat kwam ook wel eens op visite als wij er waren en op een mooie dag kreeg ik (IK! Zomaar een meisje van een jaar of 9!) een hele grote groene houten kist, beplakt met stickers van Veronica en de Top 50 (dat weet ik nog)……..en die kist zat HE-LE-MAAL VOL met singletjes. Singeltjes die werden gebruikt bij drive-in-shows en zelfs op de radio werden gedraaid. Wat een geluksvogel was ik. Jarenlang stond die kist bij mij op mijn zolderkamer en de singletjes heb ik grijs gedraaid.
En nu komt mijn jeugdtrauma: Tijdens een verhuizing (ik was toen 13) heeft mijn moeder die hele kist zo HOPPA bij het grofvuil gezet. (Bedankt mam!) Buiten het feit dat het heel jammer is van de singletjes, moet ik er niet aan denken wat die hele kist met inhoud vandaag de dag waard was geweest. Ik ben er met terugwerkende kracht nog steeds verdrietig van.

Maar goed….

Gisteren waren Lief en ik bij Loods5 en daar stond mijn droom! Een Grosley pick-up!
Wat een snoepie. Ik was op slag verliefd.
Om een lang verhaal kort te maken; ik kreeg hem van Lief, alvast voor mijn verjaardag (3 Februari; je kan er niet vroeg genoeg bij zijn hè?).

Tot mijn verbazing verkochten ze ook oude LP’s.
Ik koos er een paar uit en gisteravond hebben we heerlijk nostalgisch plaatjes zitten draaien.

Eens kijken of ik die kist-met-singeltjes van Ferry Maat weer bij elkaar kan sparen. (Yeah, sure)

Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling en een nieuw jaar met veel muziek!

Niets ten nadele van zijn muziek hoor. En niets ten nadele van wat hij betekent heeft voor de popgeschiedenis…maar ik ben zó KLAAR met Michael Jackson! Zó KLAAR met de hele hype rondom zijn persoon. Ook ik heb genoten van zijn muziek…way back in the eighties. Ik ben toen verschrikkelijk verliefd geworden op mijn eigen Michael omdat hij als geen ander de moonwalk kon en Michael Jackson kon nadoen op playbackshows (nu beter bekend als Popstars, X-factors, so you think you can dance, Idols enz enz enz enz enz enz..) maar het is nu bijna 25 jaar later mensen! Oke, de man is dood, overleden..misschien wel vermoord en dat is heel erg maar ik vind het te triest voor woorden dat iemand uit pure eenzaamheid sterft en dan vlak na zijn dood ineens zóveel aandacht krijgt! Door de hype die er nu onstaat is de nieuwe generatie Michael Jackson-fans opgestaan. Kinderen van amper 7 jaar oud die hem nadoen en met een fietsenrekmondje slissend zeggen: “Wattt ik van Michael Jacksssson vind issss te groot vvvoor woorden!” Afgelopen zaterdag was de eerste aflevering van de zoveelste talentenshow: My name is Michael. Mijn dochters wilden het heel graag zien want zijn ook erg onder de indruk van de wit geworden zwarte man met coole moves, één handschoen en plastic neus, dus zaten we voor de buis. Wat er voorbij kwam was zielig. Met gekromde tenen hebben ik en mijn eigen Michael zitten kijken naar sneue fans die een dansje ingestudeerd hadden, een hoed opgezet hadden en dachten dat ze de nieuwe Michael J waren! En als klap op de vuurpijl krijgen we straks ook nog het programma Move like Michael Jackson op SBS6. Ik kan niet wachten!
Oja,ook kunnen we straks de docu-soap gaan bekijken over de overgebleven broertjes van de Jackson Five. Ik weet er natuurlijk helemaal niks van maar ik word onpasselijk van dat gejank voor de camera. “oooow we missen ons kleine broertje zo!” Mijn NEUS! (hmm misschien niet zo’n handige woordkeuze Bar!) Het komt op mij allemaal zo gemaakt over en ik denk dan: “had maar iets meer naar hem omgekeken toen hij nog leefde” maar dat is natuurlijk mijn eigen bevooroordeelde kijk hierop. Misschien liepen ze de deur wel plat bij elkaar.


Ik roep voor mezelf maar even een gepaste Michael Jackson stilte in…..


Deze is van Michael voor ons allemaal!

“>

Ik heb er al jaaaaaaaaren een traditie van gemaakt om op Nieuwjaarsdag “New Years day” van U2 KEIhard aan te zetten en mee te blèèèren. Heerlijk om alle frustratie, teleurstelling, boosheid, verdriet maar ook blijdschap, verliefdheid, hoop en levenslust van me af te schreeuwen op deze eerste dag van het nieuwe jaar.

Come on Bono…play the song again!

Bar…U2 fan eerste uur!