Categoriearchief: Nostalgie

Shop till we drop!

Geef een reactie

Kleine kinderen worden groot!
En dat betekent dat er weer gewinkeld moet worden.
Gisteren ging ik al met Merlijne shoppen. En vanavond is Juliëtte aan de beurt voor een nieuwe gardarobe.
Winkelen met allebei tegelijk doe ik niet meer. WAT een stress zeg! Ookal zijn ze 12 en 14 jaar…ik word mesjokke van het ge-“mama-mama-mama-mama-mamaaaaa”! Ik kom handen, ogen en oren te kort als ik met beide meiden op pad ga. Ik sjouw me een breuk. Ik sta te hannesen met 6 plastic tasjes in mijn handen om de goede maat uit een té vol rek te vissen. Ondertussen loopt het zweet over mijn rug en word mijn humeur er niet beter op.

DSC_0017

Dusss, ga ik voortaan met maar 1 kind winkelen. Véél relaxter!
Alle tijd om tussen de rekken te neuzen en te passen zónder dat je zusje overbodige aandacht opeist. 😉

En alle tijd om écht te genieten van het winkelen.
Ik zie ineens weer de mooie panden waarin de winkels zijn gevestigd. Ik zie ineens weer de mooie verzorgde etalages. En ik zie ineens weer de mooie kleuren in de kledingrekken.
“Mindfull winkelen” heet dat 😉

Jeanasohn.blogspot.com

Nu ik dit schrijf moet ik ineens weer denken aan de mooie serie die ik volgde op tv.
De serie heet “Mr Selfridge”. De tv serie is gebaseerd op het leven van de Amerikaanse Harry Selfridge die de warenhuisketen Selfridge&co oprichtte. Prachtig om te zien hoe het concept “warenhuis” vanuit Amerika hier in Europa (Engeland) vorm kreeg.
Wat we nu heel normaal vinden, vonden ze toen erg vooruitstrevend. Vrouwen die zélf gingen winkelen en de keus hadden uit wel 5 verschillende jurken!

mr-selfridge-02_gq_3jan13_b_1445x878

Zoals vroeger gaat het niet meer maar als ik op de roltrap van de V&D sta kan ik me goed inbeelden hoe het vroeger was.
Nu vinden we het heel normaal dat we alles onder één dak kunnen vinden. En eerlijk gezegd hou ik daar wel van!

Heb jij nog winkeltips?
Waar koop jij kleding?
Welke stad is het leukst om te winkelen?

Home sweet home

Geef een reactie

Deze foto’s weerspiegelen heel goed het afgelopen weekend hier thuis.
Home sweet home!
We genoten van de Lente, de zon en de tuin.
Deze narcissen plukte Merlijne voor mij.

Photo 30-03-14 16 23 17

Alhoewel zaterdag de BBQ-geuren mijn neus bereikten, kozen wij er voor om binnen te fonduen. De zon staat nog te laag en zo rond etenstijd werd het in onze tuin (en zelfs op de veranda) best fris.

Photo 29-03-14 18 23 27

De retro fondueborden kreeg ik laatst van mijn moeder. Als kind at ik al van deze bordjes 😉

Iedere maandag staat mijn blog in het teken van Home sweet home en plaats ik foto’s van één bepaalde plek uit mijn huis.
Wil jij ook meedoen? Dat kan. Laat dan een reactie achter op mijn Home sweet Home blog van die week en vul je gegevens in in het SimplyLinked kadertje. Op die manier is het makkelijk en simpel om bij elkaar te gluren!

(Gisteren kreeg ik de Liebster award. Morgen meer daarover)

De Kringloop van het leven…

Geef een reactie

Er was eens een hele oude opa. Oma was al jaren geleden heengegaan.
Opa woonde nog altijd “zelfstandig” in het huis waar hij al zo ongeveer zijn hele leven woonde. Tegenover het huis van zijn zoon, schoondochter en kleinkinderen. Dat was makkelijk want dan konden ze zó, de straat oversteken, en bij elkaar op bezoek. De zoon en schoondochter zijn mijn tante en oom. En de kleinkinderen zijn mijn nichtjes. Op die manier kende ik opa en oma ook. Op verjaardagen zagen we ze altijd.
Opa en oma waren verzamelaars. Tot grote ergenis van de familie want die vonden het maar een rotzooi in huis. Na de dood van oma werd opa ook steeds meer bedlegerig. Opa kwam zelfs in de laatste 2 jaar van zijn leven niet eens meer boven.
Begin januari blies opa (ver in de 80) zijn laatste adem uit. En nu rest er alleen nog een groot huis met een heleboel spullen en herinneringen.
Op uitnodiging van mijn tante en oom mocht ik gisteren het huis in en alle spulletjes meenemen die ik mooi vond. “Jij houd toch zo van retro spullen?”
Het voelde een beetje gek om zo rond te snuffelen en op zoek te gaan naar “schatten” in deze prive-tweedehands-kraam.
Mijn tante (Renée) zei gelukkig een paar keer toen ik twijfelde: “Welnee, neem mee en als je het toch niks vind dan breng je het maar naar de kringloop.”

Ik kreeg o.a deze mooie set emaille schalen, sommigen met deksel, van Lucky Elephant.

Photo 24-01-14 11 48 16

En wat dacht je van deze Bolletje beschuit trommels met Fabeltjeskrant figuren erop!
Ik werd blij toen ik ze zag.

Photo 24-01-14 11 50 16

En ergens in een la verstopt kwam ik deze oude, nog ongebruikte, luciferdoosjes tegen..
(Let op: Ronnie Tober alert!!) 😉

Photo 24-01-14 09 29 06 (HDR)

En ik kan niet wachten om koffie te gaan maken in dit seventies koffiekannetje!

Photo 24-01-14 09 26 42

Verder nam ik nog een hele tas vol met stoffen mee. Mooie retro stoffen. Die gaan eerst even de wasmasjien in voordat ik er foto’s van maak.

Om opa te bedanken kocht ik vandaag blauwdruifjes en zette ik die in één van de emaille schaaltjes.

Photo 24-01-14 11 46 15

Bedankt opa (en natuurlijk Renée en Wim!) voor de mooie dingen die ik kreeg. Ik zal de spulletjes allemaal een mooi plekje geven!

Ik wens iedereen een fijn weekend!

Verkeerd verbonden

Geef een reactie

“Mama, wat betekent dat: Verkeerd verbonden?”
 “Uuuuuh hoe leg ik dat uit?
Nou kijk, vroeger, heel lang geleden, bestond er nog geen telefoon.”
“Geen telefoon? Hoe moesten de mensen elkaar dán bellen?”
(Het arme kind heeft de intelligentie van haar moeder geërfd)
“Nee lieverd, er WAS geen telefoon. Als mensen elkaar nodig hadden schreven ze elkaar een brief of stapten op hun fiets en gingen ze lángs.
Toen werd de telefoon uitgevonden en hadden maar een paar mensen in een dorp of stad een telefoon thuis. Als Mw Jansen dan met Mw Pieterse wilde bellen dan nam ze de hoorn van de haak….”
“Haak? Wat is nou weer een haak?”
“(zucht) Een telefoon zag er vroeger heel anders uit dan tegenwoordig. Mama zal  wel  even een plaatje Googelen van een ouderwetse telefoon en dan zie je wat een haak is. Kijk zoiets:
Maar goed, Mw Jansen pakte dus de hoorn van de haak en draaide het nummer van een telefooncentrale.”
“Draaien? Waar draaide ze dan aan?”
“(grote zucht) Zoals ik net zei zag een telefoon er vroeger heel anders uit. In plaats van druktoetsen zat er een schijf op met nummertjes en daar draaide je aan. “
“Vet!”
“Ja heel vet. Die mevrouw vroeg dan aan Mw Jansen wie ze wilde spreken. Mw Jansen zei dan: Mw Pieterse graag. De mevrouw van de telefooncentrale zorgde er dan voor dat Mw Jansen en Mw Pieterse MET ELKAAR VERBONDEN werden door stekkertjes met elkaar te verbinden.  Omdat er nog maar weinig mensen een telefoon hadden wist de mevrouw van de telefooncentrale de nummers uit haar hoofd. Later kwamen er steeds meer mensen met een telefoon en ging er wel eens iets mis met het verbinden. De mevrouw van de telefooncentrale maakte dan een foutje en in plaats van Mw Pieterse kreeg Mw jansen een HELE andere mevrouw aan de telefoon. “Met Mw Klaassen” “Met wie?” “Met Mw Klaassen van de dorpsstraat spreekt u” “Oh dan ben ik VERKEERD VERBONDEN door die muts van de telefooncentrale”
“Mam!” (dikke pret)
“Maar jij zei gisteren door de telefoon “Oh sorry, dan heb ik verkeerd gedraaid” maar jij KAN helemaal niet draaien toch?”
“Nee dat klopt. Toen mama opgroeide waren er helemaal geen telefoons met druktoetsen dus mama is gewend om Draaien te zeggen . Weet je wat voor telefoon wij vroeger thuis hadden? Deze:
“hahahaha wat een lollig ding!
Maar nu heb je een Iphone he mam. “
“Ja lieverd, nu heeft mama een Iphone maar mama verlangd soms wel eens naar die lollige telefoons met draaischijf!”
Wat zeg jij als je per ongeluk iemand anders aan de telefoon krijgt dan de bedoeling was?