Categoriearchief: zusjes

Hoera

Gisteren was een fijne dag!
Het was een kadootje; zo’n dag met het spreekwoordelijke Gouden randje eromheen.
Ten eerste was ons jongste kuiken jarig. Merlijne werd 13 jaar!

Ten tweede waren we allevier vrij en hadden we de hele dag het gevoel dat het weekend was. En ten derde scheen de zon en was de Lente al goed voelbaar.

Met 2 pubers in huis is het ‘samen dingen doen’ soms ver te zoeken. (Herkenbaar voor andere huishoudens mét pubers?)
Gisteren was, zoals ik al zei, een dag met een Gouden randje.
De jarige job was al vroeg druk met visite en vriendinnetjes die langskwamen. Maar Juliëtte (oudste kuiken) en ik hebben weer eens gezellig ouderwets samen taarten gebakken. Gelukkiger kun je mij niet hebben 🙂
Ik bakte een appeltaart en maakte een aardbeien-kwarktaart.

Juliëtte maakte DE verjaardagstaart voor haar jarige zusje. Uren is ze er druk mee geweest. Met groot geduld en met haar (enigszins lastige) perfectionisme, knutselde ze (voor het eerst) een bjoetie van een taart!

En dit was het resultaat na een dagje bakken…(jammer van de onduidelijke foto)

En ‘avonds vierden we met familie feest! En dat is bij ons, als patchwork-gezin altijd best bijzonder. Voor De kinderen is het héél fijn dat iedereen hier welkom is. Je verjaardag vieren met zowel je vader en moeder, je (stief)vader, je (inmiddels helaas) ex-stiefmoeder, je echte grootouders, je (stief)grootouders, al je nichtjes en neefjes, je tantes en ooms….is toch gewoon FIJN! Zo hóórt het met gescheiden ouders, vinden wij. Iedereen die op zijn/haar eigen wijze verbonden is met de jarige, viert mee. Samen zingen we, samen eten en drinken we en samen proosten we.
Met de jarige als middelpunt!

"La Jarrige"

Geef een reactie

Na een paar hele koude dagen hier op “La Jarrige” vandaag eindelijk mooi weer!

“La Jarrige” is het (vakantie)huis van mijn ouders en ligt in de Dordogne. We vonden het huis, bijna 13 jaar geleden, na een zoektocht met wel 17 huizen-bekijken-in-3 dagen. Ik was toen hoogzwanger van mijn oudste dochter. In al die 13 jaar dat we het huis nu hebben speelde “La Jarrige” een rol bij belangrijke gebeurtenissen in mijn leven. Ik deed hier een zwangerschapstest en bleek zwanger van mijn tweede dochter. Mijn dochters leerden hier zwemmen. Ik kwam hier met heel veel verschillende mensen. Met vrienden, andere jonge gezinnen, met familie, zelfs met een groep totaal onbekende mensen op de “Reiki-week” die mijn vader organiseerde. Ook bood het huis troost toen ik na mijn scheiding in mijn eentje-met-2-kleine-kinderen naar Frankkijk reed om mijn eerste vakantie te “vieren” als alleenstaande moeder.

Nu kom ik hier al weer 5 jaar met Lief. Hij vroeg mij hier een paar jaar geleden, bij het kampvuur, ten huwelijk. Even dachten wij eraan om hier ook te trouwen maar dat bleek praktisch wat lastig.

Het huis ( en 3 hectare grond eromheen) heeft iets magisch. Iedereen die hier komt ervaart hetzelfde:

R U S T

Je VOELT de historie. Het huis komt uit 1776 en was altijd een boerderij, tot er brand uitbrak. Daarna heeft het huis 50 jaar leeg gestaan! Maar is gelukkig ontdekt door Patricia; een lieve Engelse dame, die het huis renoveerde samen met haar man. Toen haar man overleed wilde ze er niet meer alleen in wonen en verkocht ze “La jarrige” aan mijn ouders.