Na weken…..ik bedoel maanden er naar uitgekeken te hebben is het vandaag zover. Juliëtte gaat naar “het middelbaar” zoals dat tegenwoordig heet.
Hier in Wijk bij Duurstede en omstreken zijn de middelbare scholen niet erg dikbezaaid zodat onze kinderen al snel heel wat kilometers moeten reizen om naar Doorn, Zeist of zelfs Utrecht te gaan. Zeker als je net zoals Juliëtte kiest om naar de Stichtse Vrijeschool in Zeist te gaan.

Oooooh wat was ze zenuwachtig. De laatste paar dagen kwam ze om de haverklap “effe knuffelen” bij me en werd haar stem steeds hoger en praatte ze steeds sneller. Hélmaal hyperdepieper was ze!
Gisteravond kwamen de tranen. Ze moest even ontladen….
Vannacht om 2 uur kwam Lief haar nog slaapwandelend tegen in de badkamer (heeft ze nog nooit gedaan) en ze kon zich er vanmorgen niets meer van herinneren.

Maar vanmorgen stapte ze vol goede moed haar bed uit. Ze was nog een klein beetje zenuwachtig.
Ik heb haar naar de bushalte gebracht….

….en daar ging ze…mijn kind!

Is het héél gek dat ik aan de buschauffeur vroeg of hij goed op mijn kind wilde passen?