Een tijd geleden schreef ik onderstaand stukje. Blijkbaar heb ik het toen niet op mijn blog geplaatst.
Vandaag wel….

“Het leven is nét een feestje….” hoor ik mezelf hardop lezen. In het tweede gedeelte van deze tegeltjeswijsheid (die overigens niet voor niets “wijsheden”genoemd worden) kan ik me beter vinden. Die luidt namelijk: “..maar je moet zelf de slingers ophangen!” Ieder mens bezit een doos met slingers. Als ik om me heen kijk zie ik zoveel verschillen in gebruik. Ik zie mensen die om wat voor reden dan ook hun doos met feestartikelen al een tijdje volledig kwijt zijn. Sommigen zoeken nog wel.. maar anderen hebben de hoop op slingers allang opgegeven. Of mensen die op de bodem van hun doos enkel zo’n armtierig papieren uitschuiffluitje hebben liggen die ze af en toe tevoorschijn halen om zichzelf ervan te overtuigen dat je soms niet onder feestvieren uitkomt. Ook ik heb een tijd gekend dat ik mijn doosje met slingers kwijt was… maarrr ik heb altijd het vertrouwen gehad dat ik hem ergens in de puinhopen terug zou vinden!

Bij veel mensen zie ik die, vaak goedgevulde, doos met slingers alleen maar opengaan op zon-en-feestdagen; op dagen dat het vantevoren bekend is dat “er een feessie is”; op geplande leukheid; op afgesproken gezelligheid en zodra het feestje over is gaan de slingers de doos in; het helium uit de ballonnen en wordt de doos opgeborgen….in een kast, voor de volgende gelegenheid of zelfs op zolder achter een schot om daar voor langere tijd te verblijven.
Ik zie ook mensen die het niet in hoofd halen om die doos op te bergen; die hun slingers elke dag gebruiken; die dagelijks even een feestneus opzetten en die, zodra de ballon knapt, een nieuwe opblazen… (Het is me opgevallen dat dit ook vaak mensen zijn waarbij de letterlijke slingers twee weken ná een verjaardag nóg aan het plafond hangen..en niet zoals bij mij uit laksigheid maar puur om het feit dat ze met moeite afscheid nemen van het te-vieren-feestje) Als ik mensen in deze 3 hokjes mag plaatsen (héérlijk…in hokjes plaatsen! ) heb ik mezelf altijd geschaard tussen de “geplande feestvierders” en zoals gezegd paste ik nog niet zo gek lang geleden in hokje nummero 1. (met de aantekening dat ik me er niet thuisvoelde en gráág uit dat hokje wilde maar niet zonder mijn doos!)
Nu kan ik met gepaste trots zeggen dat ik ergens “hang” tussen hokje 2 en 3! Of ik hokje 3 ooit met heel mijn hoofd en hart bereik hangt nog van een aantal dingen af…maar daar wordt aan gewerkt!

Toch klinkt het makkelijker dan dat het is: “Het leven is net een feestje…..” Ik bedoel, ik hou erg van feestjes maar het ligt er wel aan wát voor feestjes! Het is de kunst om je slingers aan te passen aan de omstandigheden. (En soms ook de omstandigheden aan te passen aan je slingers….maar die is moeilijk ) Voor de één is een feestje pas een feestje als er rijkelijk met champagne wordt geschonken; als de kaviaar tegen het behang zit; als er elke dag gedanst wordt….Een ander heeft het naar zijn zin als hij toeschouwer kan zijn van een deinende feestvreugde zonder daar percé zelf aan mee te doen. Weer een ander is dol op staande recepties met droge witte wijn, zonder één muzieknootje of slinger!

Moraal van dit verhaal? Organiseer vooral dagelijks je eigen feestje; een feestje waar JIJ je goed bij voelt! Zodra je het gevoel hebt dat je op een verkeerd feestje bent belandt moet je ingrijpen! Neem een duik in je eigen doos met slingers; nodig de mensen uit die JIJ op je feestje wilt hebben en VIER! Elke dag is er wel iets om te vieren……

————————————————————–
Oke, zelf de slingers ophangen he? Is zelf máken ook goed?

Ik haalde bij de Karwei verfkleurstaaltjes….

….plakte steeds 2 dezelfde kleurenkaartjes met de ruggen tegen elkaar.

…en knipte 3 hoekjes.

En reeg ze in Regenboogkleuren aan een draad.

Kom jij op mijn feestje?