“Het leven gaat niet altijd over rozen” zo gaat het gezegde.
 Het leven gaat juist WEL over rozen! Een roos is prachtig, mooi, kleurrijk maar kan soms flinke stekels bevatten. Net als het leven zelf.

Blij zijn met de kleine dingen……

De afgelopen dagen voel ik de stekeltjes-des-levens aan me prikken en heb ik moeite om de kleuren te bewonderen en te genieten van al het moois.

Hoe mooi is het dan dat je tijdens het boodschappen-doen ineens gratis voor niets een niet-meer-zo-mooi-bosje-roosjes-die-ze-anders-toch-weggooien krijgt aangeboden?

Plots staat mijn huis vol met rozen….en besef ik dat het tijd wordt om weer in B L O E I te komen!

Afgelopen vrijdag (3 Februari) was mijn verjaardag. Ik werd 40.
Helaas liep mijn verjaardagsfeestje wat anders dan dat ik me had voorgesteld. Ik had een écht feestje in gedachte; met een huis vol familie en vrienden…..en met M I J als middelpunt. Het weer schopte mijn feestje in de war. Mensen belden achterelkaar af en ’s avonds waren er een handjevol dappere en lieve mensen die de barre tocht door de sneeuw en de kou hadden getrotseerd om samen met mij te vieren dat het leven was begonnen ;)))

Van nature ben ik niet een erg zeker typje en alhoewel het overmacht was (Het weer) heb ik er dagenlang (tot nu toe) “last” van. Ik kan het gevoel dat ik “de moeite niet waard ben” maar moeilijk van me los schudden. Meng daar nog wat hormonen en dramatiek doorheen en je hebt H E T recept voor zelfmedelijden.

Als ik dan vandaag het kaartje weer lees van Lief dat bij de prachtige bos R O Z E N zat die ik op mijn verjaardag kreeg, wéét ik dat er maar één ding belangrijk is: L I E F D E

En plots knallen de kleuren me tegemoet! :))))